رومى ها باور داشتند که در زمان جنگ،
الماس براى آنها جرات و شجاعت مى آورد. کاهنان اعظم يهود،
الماس را هنگام تصميم گيرى در مورد گناهکار يا بيگناه بودن متهمان به کار مى بردند. اگر شخص گناهکار بود سنگ تيره و کدر مى شد و در صورتى که بى گناه بود، بر درخشش آن افزوده مى شد.
در تصور هندى ها
الماس بر اثر برخورد برق آسمان به سنگها ايجاد مى شود و به عنوان طلسم و نشان عشق و دوستى هديه داده مى شد و در صورتى که صاحبش، آن را مى فروخت، قدرت خود را از دست مى داد.
الماس به عنوان سنگ متولدين ماه آوريل شناخته شده و گفته مى شود در صورتى که روى استيل قرار گيرد، بيشترين اثر خود را دارد. البته امروزه طلاها و پلاتينه ها را با
الماس مزين مى کنند. باستانيان باور داشتند اگر
الماس روى طلا قرار بگيرد و در طرف چپ آويزان شود،کابوس به سراغ شخص نمى آيد و از گزند و آسيب حيوانات وحشى مصون مى ماند.
نام نويسنده : شيما شمالى
بيست و ششمين گردهمايى علوم زمين شناسى سازمان زمين شناسى کشور
- مقالات مرتبط: